Populuxe door Thomas Hine 1986

Het decennium van 1954 tot 1964 was een van Amerika’s grootste winkeluitbarstingen: nooit eerder waren zoveel mensen in staat om zoveel dingen te kopen, en nooit eerder was er zo’n keuze! Thomas Hine noemt het “Populuxe” — populisme en populariteit en luxe, plus een totaal overbodige “e” om het een beetje klasse te geven; het woord zelf is net zo synthetisch als de wereld die het aanduidt (het is bedacht in dezelfde geest van Madison Avenue die ons ‘Gardol’ gaf, dat onzichtbare schild dat kogels en honkbalknuppels en tandbederf tegenhield). Door de opmerkelijke objecten van deze tijd en het leven dat ze vertegenwoordigen te onderzoeken, neemt Hine ons mee op een leerzame, vermakelijke rondleiding door deze nogal eigenaardige Gouden Eeuw.

Dit waren de jaren waarin de Verenigde Staten als wereldmacht vrijwel onbetwist waren, de economie bloeide en het land genoot van een soort onschuldig hedonisme. Het was het tijdperk van de nieuw gecreëerde wereld van massale buitenwijken, waar alles wat een familie bezat – het huis, de auto, het meubilair – voorlopig was: zelfs als het niet versleten was, had je altijd de hoop te kunnen verhuizen de ladder op naar iets beters. Er waren zoveel nieuwe dingen om te kopen ―een motormaaier, een nog modernere dinetteset, een wasmachine met een raam waardoor je het waswater walgelijk grijs kon zien worden, een familiekamer, een tweekleurige koelkast, een houtskoolbarbecue en natuurlijk televisies ! En aangezien dit het straaltijdperk was, ontsproten auto’s staartvinnen (hoe groter hoe beter); om niet te worden overtroffen, hadden radio’s “sportwagenstyling”. Het was ook het drukknoptijdperk ―knoppen op apparaten werden vervangen door glimmende knoppen die de belofte uitstraalden dat op een dag, met een kleine vingerbeweging, alle huishoudelijke sleur zou verdwijnen. En niemand hoefde herinnerd te worden aan DE KNOP waarvan we allemaal dachten dat die op het bureau van de president zat, want het was ook het atoomtijdperk: een advertentie uit 1954 vergeleek de briljante gloed van de bom met de glans van een vers gewaxte keukenvloer. Dit was de essentie van Populuxe.

Met behulp van meer dan 250 verbazingwekkende en grappige foto’s in zwart-wit en kleur (en welke kleuren!), verkent, herovert en verklaart Thomas Hine deze glorieuze verdwenen wereld van hoop en dromen en scheef optimisme. Zijn boek is zowel een viering van een bijzondere (en ietwat bizarre) esthetiek als een onthulling van Amerika’s niet zo verre verleden. (Uittreksel uit vliegblad)